காலத்தைக் கட்டுப்படுத்த கடிகாரத்தை நிறுத்திய கந்தசாமி

பருந்துச் சிறகுடைய

பட்டாம்பூச்சி காலயந்திரத்தை

கந்தசாமியின் கொல்லைபுரத்தில்

போட்டுவிட்டுப் போனது

பள்ளியே பார்த்து

அறியாத கந்தசாமிக்கு

காலயந்திரமா புரியப்போகுது,

காயலாங்கடைக்கு சென்றான்

வழியில் என்னைப்பார்த்து,

காலயந்திரம் தருகிறேனென்று

பழைய கடனுக்கு

கணக்குத் தீர்த்தான்

சோதனையோட்டம் பார்க்க

இயந்திரத்தில் ஏறினோம்.

காலத்தை கட்டுப்படுத்த

கந்தசாமி கடிகாரத்தை

நிறுத்தி கொண்டான்

“கடிகாரத்தை நிறுத்தினால்,

காலம் எப்படி நிற்கும்”

என்றேன்! “மூச்சி நின்றால்,

உயிரும் நிற்கும்தானே!”

உளரினான் மடையன்

விசையை இயக்கினேன்

கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்

கட்டற்ற வெளிக்குள்

காலங்கள் தாண்டின

உயிரை உறித்ததுபோல்

காலத்தின் சுழற்சி

சலனமற்ற சஞ்சரிப்பு

சரித்திர சம்பவங்கள்

விரித்தது கண்முன்னே!

‘சாக்ரடீசு விடமுண்டார்’

வரலாற்றைப் புரட்டியது,

‘வயோதிக வால்மீகி

ராமகாதை எழுதினார்’

வயற்றைப் புரட்டியது

‘இயேசு சிலுவையேறினார்’

கண்களை மிரட்டியது

படீரென்று சத்தம்!

பால்காரன் வரும்நேரமென்று

கந்தசாமி விசையைத்திருக

வீட்டுக்கு திரும்பிவிட்டோம்!!